środa, 7 sierpnia 2013

Śpioszek Roszek

Śpi, nieruchomy, Książę nasz.. Obłożony lodem, bo gorączkuje, z początkiem odleźyny na główce. Pani doktor udzieliła wyczerpujących odpowiedzi. Raczej lekarze dają duże szanse na powrót Roszka do zdrowia. Tylko nam tak ciężko na duszy, bo się nic a nic nie porusza. Jakby nam znikał stopniowo. I aż kusi, żeby Roszka pod pachę i w nooogi.. Pół dnia chlipaliśmy. A potem msza i słowa księdza na zakończenie: "Bo w życiu nie o to chodzi, żeby zacisnąć zęby i jakoś to życie przeżyć, ale żeby zaufać Bogu. I się uspokoić". Dobranoc Groszku.
Etykiety:

5 komentarzy :

  1. Justyna Żarczyńska-Frąk8 sierpnia 2013 06:16

    Więc... zaufajmy.

    OdpowiedzUsuń
  2. baronek8 sierpnia 2013 07:43

    Bardzo trudne jest to czekanie. Takie całkowicie bezradne. I nie ma co ze sobą zrobić. Przytulam Was mocno, z całego serca.

    OdpowiedzUsuń
  3. kabatka8 sierpnia 2013 15:45

    Magda bardzo bardzo mocno Was przytulam! Tyle myśli mi się kłębi... Wierzę, że dacie radę! Upały pewnie nie pomagają... Mam nadzieję, że klimatyzacja na POP-ie jest u Roszka? Czy Roszek ma podawany tlenek azotu?

    OdpowiedzUsuń
  4. Sylvie8 sierpnia 2013 20:48

    Ściskamy Was mocno w tym trudnym oczekiwaniu. Buziaki Kochani.

    OdpowiedzUsuń
  5. marta i lusia8 sierpnia 2013 21:32

    Trzymamy kciuki i modlimy sie za Rosia. To silny facet wiec walczy jak rycerz Laura mocno caluje ;-) trzymajcie sie

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta ( Atom )