świecącym blaskiem, jak monety w fontannie (...)
Tu jest smutne stare morze, ale moja miłość jest wyspą,
Dziką i wolną, jak te wzgórza i wyżyny
Jest lekkim powiewem wiatru, który sprowadza mnie z powrotem na suchy ląd,
Tam gdzie kwiaty rosną
(...)
Miłość jest jedyną pieśnią, jaką będę śpiewał..
/Coin in a fountain, Passanger/
Hymn naszego życia...
PS. Sylwia, Krzyś, dziękuję za płytę!
Trafiłam niedawno, przeczytałam od deski do deski na zmianę wzruszając się do łez i śmiejąc w głos:)) Już się uzależniłam od Twoich Endorfinek, kibicuje i trzymam kciuki za was:) Super Mama, Super Chłopcy i Super Blog!
OdpowiedzUsuńWitaj w naszych skromnych progach i rozgość się wygodnie :)
OdpowiedzUsuńJa też trafiłam niedawno, przypadkiem wygooglawszy-szukając info o autyzmie.Bardzo tu miło a jednocześnie prawdziwie - pozdrawiam
OdpowiedzUsuńWitamy!
UsuńA ja już czytam od dawna i mooooooooocno uwielbiam Waszą rodzinkę:)
OdpowiedzUsuńoj, bo się rumienię... :) Dziękuję, że jesteś z nami :)
Usuńooo - a ja niestety nie moge obejzec :-( w niemczech ten Klip jest niedostepny - pozdrowienia!!
OdpowiedzUsuńJa rowniez codziennie zagladam. Uwielbiuje Was ! :)
OdpowiedzUsuńNo widzę, że nie tylko ja za wami przepadam. Film cudowny. Pozdrawiamy z Kajetanem :)
OdpowiedzUsuńDajemy się słodko omamić: tyleeee śmiechu, radości, taka mądra piosenka! Przygotowaliście nam piękny prezent - huśtamy się z Wami bez końca. Gdyby Wam posmutniało, to przypomnijcie sobie, że Was "uwielbiujemy"!
OdpowiedzUsuń:)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawie napisane. Jestem pod wielkim wrażaniem.
OdpowiedzUsuń