JESZCZE

Powróciliśmy z wielkiej Warszawy, z wesela najwspanialszego z możliwych, i zastaliśmy słodkie dzieciątka w czułych objęciach dziadków i cioci. Ale dziś od rana, gdy tylko Bazyli wyczuł zmianę warty - darł się jak opętany. Bo chciał banana (mój domysł). I tu interesy: terapii i rodzinny - się niestety wykluczają wzajemnie. Bzyl mianowicie ma teraz ćwiczyć komunikację, więc dajemy Mu banana w plasterkach, a on za każdym razem ma ładnie pokazać umówionym gestem, że chce JESZCZE. Tylko banan wreszcie się kończy, a Bazyli grzecznie pokazuje JESZCZE, i gdy nie ma ciągu dlaszego konsumpcji - wpada w iście diabelny szał. Bo przecież tak ładnie pokazał JESZCZE, a tu zonk.

I jak Mu wytłumaczyć, że nie może zjeść pięciu bananów pod rząd, choćby nawet wyrecytował mi w języku migowym całego "Pana Tadeusza"?


Uciekamy od takich głupich pytań bez odpowiedzi. Nad morze.
Jutro wymarsz.

PS. Do wszystkich tych, którzy dzielnie trzymają kciuki za Roszkową znajomość z nocnikiem: możecie puścić! Wstrzymaliśmy akcję, tak jak napisałam, dnia 4 sierpnia o godz. 14.45, gdy skończyły się suche majty. Wrócimy do tematu gdy podleczymy pęcherz.