Z dystansu

Dobrze czasem jest się oderwać od ziemi.

Wspiąć się po drewnianej, skrzypiącej drabinie i odwiedzić zakurzone miejsca. 

Dobrze jest uchylić okienko i wpuścić trochę powietrza. 

Wpuścić trochę światła.

Dobrze jest spojrzeć na świat z nowej perspektywy, z dystansu i zobaczyć, jakie malutkie jest wszystko dookoła, jakie zabawne.

I dobrze jest potem wrócić. 

Do siebie.

Niedawną wyprawę Endorfinek na niedostępny im górny stryszek uważam za udaną.