Szpik

Znów nadciągnęły czarne chmury nad nasze głowy... Bazyli od jakiegoś czasu popsuł się kompletnie - wrzeszczy, o byle co się awanturuje, jest złośliwy i uparty jak osioł. Więc wrzeszczymy oboje, bo cierpliwość swoją dawno zgubiłam gdzieś pomiędzy irytacją a wściekłością. Wróciły histerie, wrócił szał wymuszania, wróciły furie. Roszek - pozostawiony sam sobie - bo mama wiecznie użera się z bratem: albo próbuje przetrzymać jego szały, albo taszczy go do domu całego w kupie i rozebranego od pasa w dół, albo tłumaczy, że nie wolno, że już nie dostanie więcej, albo próbuje zrozumieć, o co Mu chodzi. O Roszka nikt już nie walczy, bo polegliśmy w autystycznej bitwie o przeżycie i leżymy bez życia, jak zombie z kiepskiego horroru.


Bazyli jest w terapii równe dwa lata. Na diecie 3 x bez - prawie rok.
Postępy są mizerne - może więcej rozumie i więcej wykonuje poleceń. Ale mowa leży jak leżała. Histerie nawracają cyklicznie. Spazmy gniewu nie ustają. Sikanie nam nie idzie - po 4 dniach suchych majtek następuje istny kataklizm - Bzyl zsikuje się co pół godziny, kilka razy dziennie. Kupa w gacie - niezmiennie. Komunikatu: chcę siusiu - brak. Stymuluje nasiliły się tak bardzo, że Bzyl już niczym innym się nie zajmuje, tylko pstryka palcami i drze papier. Obsesyjnie, nieustannie, chorobliwie. Pozbawić go tej przyjemności - zabrać przedmiot, w który pstryka - to najgorsza zbrodnia. Karą jest godzinna histeria, że tylko uszy zatykać i wiać. A potem zostaje lej po bombie atomowej - nieżywa rodzina, rozjechana tym walcem, wyssana do szpiku kości.


Czytam, szukam, węszę - co począć?

I coraz bardziej upewniam się, że bez porządnego leczenia biomedycznego nie ruszymy dalej. Ba, nie przetrwamy w jako takim zdrowiu psychicznym! W Stanach Zjednoczonych autyzm traktuje się jak chorobę autoimmunologiczną - zła praca jelist, zła metylacja, złe wchłanianie substancji odżywczych, brak umiejętności usuwania toksyn z organizmu - to wszystko powoduje zachowania autystyczne. I trzeba to leczyć! Nie lekami, kolejnym świństwem - ale odpowiednią dietą, suplementacją i trybem życia. I przemawia to do mnie, coraz bardziej. Mutacja genu MTHFR, którą wszyscy mamy - nasila te objawy i pogłębia problem.

Bazyli jest inteligentny, świetnie nawiązuje kontakt, wiele rozumie i wiele potrafi. Jest pogodnym, roześmianym chłopcem. A jednak coś męczy Go na tyle, że zamienia się w demoniczną, wrzeszcząca istotę. Śmieje się bez powodu, obsesyjnie. Jego ciało mu przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu, w rozwoju, w mówieniu!

Postanowiliśmy - zrobimy serię drogich i niedostępnych w Polsce badań. Mamy ten komfort finansowy - DZIĘKI WASZEMU WSPARCIU W POSTACI 1%!!!! Panel metylacyjny, nietolerancje pokarmowe, badanie OAT lub ORGANIX. Wyniki pokażą, co w Bzylu piszczy, czego Mu brakuje, a czego ma w nadmiarze. Z wynikami zwrócimy się do Mądrych Głów. Na szczęście mamy już kilka na oku :)

A potem zacznie się PROCES. Trudny, żmudny, bardzo wymagający.

Nie mamy nic do stracenia, a do wygrania - całe nasze życie.

Postanowiliśmy.
Pomóc naszemu Synkowi.

Trzymajcie kciuki!